Mijn stoute stoute erg stoute hond!

Eigenijk niet eens mijn hond!

Een dik half jaar geleden vonden wij een lief klein wit bruin geblokt hondje.
Een dotje! Een kruising tussen een chihuahua en een jack russel. De ena laatste uit het nest, een beetje verlegen.

 Is het geen schatje?
Maar nu zijn we een half jaar later. Het verlegen hondje is niet meer.
Chirus dus.
Spring in het veld, bijna uitgegroeid toen zij zich bedacht dat ze toch liever chihuahua was ipv een jack russel.
Snel gewerkt aan de baharing, een vlag aan de staart en 2 vlaggen aan haar kont, spoilers genoemd.
Is niks meer geworden, ziet er gewoon ongeeer uit als een jack, zal straks een filmpje toe voegen.
Deze lieve leuke Chirus eet alles. Maakt niet uit hoe veel botten je hem geeft,  hij gaat op zoek naar:
alle schoenen, die staan tegenwoordig op de piano,
de afstandbedieningen
doosjes
potjes van plastic
hij kan bij de plank met de tupperware dozen
touwtjes
mijn koptelefoontjes
haarclips
haar elastiekjes
op zijn gemak op het kunstgebit van mijn man knauwen is heerlijk
werkelijk alles wat los en vast zit eet hij op, het is neit af te leren. Schoenen eet hij meestal alletwee op.
Vanacht om een uur of 4 een groote klap, blik, plastic wat was dat?
Ik zei tegen mijn man: mijn comuter!
En ja hoor die lag onder tafel, deed het nog, waar was mijn koptelefoon?????
Nou de reconstructie was makkelijk:
Chirus stond op toen wij om half 4 naar bed gingen om te kijken wat we vergeten waren.
Yesss! de koptelefoon met foam oren zat aan de laptop
Hebbessss!!!!
Neem een sprong van de tafel richting hondenluik, snel, anders zien ze me,,,,,,
klap boem , jee er zat nog wta aan vast, aan de koptelefoon....
zonder koptelefoon er van door, de tuin in en verstoppen..... dit is vast helemaal fout...

Ja ja helemaal fout was het wel, ... hond.

Chirus dikbil en hummer de gelukte bekvechten:
Zie filmpje, klik, kijk